Hoihoi

Weer even een berichtje uit bloem. We zijn hier nu 3 weken en we hebben al zo veel beleefd. Vaak vergeten we dat we hier zijn om stage te lopen, maar stage is nu toch ook officieel begonnen. We hebben er nu 1 volle week opzitten met vooral nog heel veel kijken. Beetje bij beetje mogen we meer doen. Gelukkig wel, want hele dagen observeren is echt zwaar. Nu mag ik gelukkig al patiënten instellen en bestralen. Dagen gaan heel snel, leer super veel en heb erg leuke collega’s. Ik krijg op de momenten dat er geen patiënten zijn bijles Sotho en Zuid-Afrikaans. Het moeilijkste om aan te wennen vind ik de nare geurtjes en nare bijwerkingen van de straling die zichtbaar zijn. Ook is het nu 2x voorgekomen dat midden in een behandeling de patiënt niet meer komt omdat hij/zij overleden is. Veel dingen die je in Nederland niet zo snel tegen zult komen, dus erg leerzaam.

Vrijdag 13 september zijn we met James naar een Rugby wedstrijd geweest. Wat een super spel is dat! Sowieso veel leuker dan voetbal. Bloemfontein had natuurlijk met al onze aanmoedigingen gewonnen. Ook zijn we nog in beeld geweest en dus op de Afrikaanse tv geweest.

Zaterdag 14 september heeft Thabo ons om 8 uur naar de Cheetah experience gebracht. Daar moesten we papieren ondertekenen dat ze niet verantwoordelijk voor ons waren als we werden opgegeten door een of ander wild beest. Na een tour door het park waar alle dieren los lopen door elkaar, gingen we naar het gedeelte met de roofdieren. Hier hebben we behalve de leeuwen en de luipaarden de beestjes mogen aaien. Een mini cheetah en een raar geitje. De grote cheetah mochten we wel bij in het hok, maar was iets te speels met z’n rugby bal om te aaien. Na de cheetah experience werden we door Thabo weer opgehaald en gingen we naar de Townships van Bloem. In de townships heb je ook weer onderscheid tussen het slechtere en betere gedeelte. Er zitten echt vreselijke dingen tussen. Echt golfplatenhuisjes en heel veel troep. Maar wat me dan wel heel erg verbaasde is dat je er wel gewoon scholen ect hebt.Nadat we Thabo’s vrouw Irene hadden opgehaald gingen we braaien in een plaatstelijk café. Hier kan je heen gaan met je eigen eten en vlees en dat kun je daar dan klaar maken. Ze hadden echt een te grote emmer met vlees en de moeder van Thabo had een super grote pan met ‘pap’ gemaakt. We hadden allemaal erg honger na de lange dag! Alleen de gewoonte hier is om eerst al het vlees te braaien en het dan op te eten. Dus 3 uur later konden we pas eten. Na het heelijke eten hebben we de hele kroeg op z’n kop gezet met Irene. ‘Sakka Sakka Boi’ was de grote hit van de avond. Op een gegeven moment stonden er allemaal mensen die we niet kenden ook met ons te dansen. (Thomas: Het grote geldbedrag wat ik die avond op de grond vond maakte de dag helemaal het einde!) Nadat we waren thuis gebracht door Thabo en Irene zijn Thomas, Cindy, Floor en ik nog wezen stappen in Barbaras. Hier zaten we ineens aan het einde van de avond aan tafel bij de grootste drugsdealer van Bloem. Ook was hij modelagent en rapper. En wij waren wel pontentiële kandidaten voor een videoclip en fotoshoot. Ook mochten we gratis drugs hebben omdat we Hollanders zijn. Na deze aanbiedingen te hebben afgewezen zijn we er maar snel vandoor gegaan. Lekker op bed.

Zondag 15 september hebben we niet zo heel veel bijzonders gedaan. De gewoonlijke boodschappen en een barbie zwembadjes, om af te koelen na het zonnen. Aan het einde van de middag brak de oorlog uit in Huize Sjors. Van slippers tot hele bedden verdwenen in kasten en op het balkon. Alles werd verstopt en op een gegeven moment wist niemand meer wie wat en waar verstopt had. Ook word er soms gestreden voor het beetje warme water dat we hebben. Mister Muscle en wc papier vliegt dan door de badkamer.

Dinsdagavond 17 september zijn we naar voetbalwedstrijd Bloem tegen Johannesburg geweest. We hebben geen minuut van het spel gezien. Ik geloof dat het 0-0 is geworden. Maar het spel was ook lang niet zo interessant als het publiek. Iedereen was aan het zingen en aan het dansen. Er werd gewoon wiet verkocht in het stadion en natuurlijk ook rijkelijk opgerookt. We zijn nog beschilderd met de kleuren van het Bloem team. Het is echt zo’n groot verschil met nederland. Ook waren we de enigste 8 blanken in het hele stadion. dat was blijkbaar heel bijzonder, want iedereen wilde ook met ons op de foto. Dus we sprongen er wel aardig uit en zijn we ook hier weer in beeld geweest en dus op tv.

Woensdag 18 september hebben we de heledag hard gewerkt. En om even een weekbreak te houden zijn we met z’n alleen (-annewystske en floor) uit eten geweest bij prima piatti. De eerste pizza in Afrika. En lekker dat die was! Voor 10 euro hadden we een large pizza met een glas drinken en een cocktail. Dit is nog goedkoper dan de studentenaanbiedingen in het mooie Groningen.

Zaterdag 21 september had Thabo voor ons geregeld dat we naar Clarens zouden om te raften. Dus om 7 uur ’s ochtends stonden wij bij de Universiteit klaar om de lange reis van 350 km naar Clarens te maken. De 8 Duisters en nog een bus vol Afrikanen gingen ook die kant op. Maar gewoon omdat we in Afrika zijn gaat ook alles op z’n afrikaans en dus vertrokken we pas om 8 uur. Voordat we de auto instapten werd er eerst nog flink gebeden. Na het bidden zaten we met een stuk of 20 man in 1 busje van de universiteit. Na een uur of 2 rijden hadden we onze eerste stop bij de KFC. Er werden wat kippepootjes gehaald en sommigen gingen wat lekkers halen bij de supermarkt. Op de pakeerplaats werd ons het eten bijna uit te hand gekeken door 2 kleine jongetjes. De lege zakjes die in de prullenbak werden gegooid werden er onmiddellijk weer uitgehaald om te kijken of er nog wat eetbaars in zat. Het was zo’n sneu gezicht dat we ze een zak chips en een pakje drinken hebben gegeven. Eerst wouden ze ook nog ruzie maken om het drinken. Maar uiteindelijk hebben ze het eerlijk gedeeld en waren ze er heel erg blij mee. Na deze goede daad werd de reis vervolgd. Nog na geen half uur ging het goed mis. De weg liep een beetje af en in eens leek het net of de auto in de berm reed. Nog geen 2 seconden later zag ik een band vliegen en stonden we door de goede rij kunsten van onze chauffeur netjes op de vluchtstrook. Toen we buiten stonden kwamen we er achter dat we echt heel veel geluk hebben gehad. De achterband van het busje is er afgevolgen omdat de bouten niet goed waren vast gedraaid. Als het de voorkant was het geweest lagen we nu in de afgrond waar we net voorbij reden. De afrikanen konden er wel om lachen en haalden gelijk het bier tevoorschijn. Wij blij dat ze hadden gebeden voor dat de reis begon en nadat wij gerealisteerd hadden wat er was gebeurd en van de schrik waren bekomen, besloten we de band maar te gaan zoeken in het ravijn. Na een half uur zoeken vond Chris de band en werd er een poging gedaan om de band weer op de auto te zetten. Wij zagen dat nog niet zo snel gebeuren omdat we 200 meter lang op de remschijf hadden door gescheurd. Dus besloten de Hollanders maar op de vluchtstrook te gaan liggen zonnen.. voor 3 uren. Na 3 uren, stenen en toch wat echt gereedschap later hadden ze op een magische wijze de band er toch weer op gekregen. Niemand had veel zin om in het busje te stappen want ze hadden van elke band een bout afgehaald om de losgeraakte band vast te zetten. Maar omdat we allemaal ook al erg rood waren en daar ook niet achter konden blijven zijn we er op hoop van zegen maar in gaan zitten. Na het testen van de remmen hebben we een tijdje op de vluchtstrook gereden. Al gauw was dat te langzaam voor de afrikaanse bestuurder en reden we weer op normaal tempo. Na nog een plas pauze in het land Lesotho waar we door heen reden (bijna armste land van de wereld) kwamen om 4 uur ’s middags aan in Clarens. Voor het raften was het al veel te laat en dus gingen we een uurtje hiken in het Golden Gate National Park. Het was er echt super mooi. Na 2 uurtjes in Clarens gingen we weer richting Bloem. De disconeger kwam tevoorschijn en maakte er echt een feestje van in het busje. Al gauw werd het van de nederlandse kant stil en hebben we een groot deel van de lange reis terug geslapen. Na 100 plaspauzes voor de mannen aan het bier waren we rond 11 uur thuis. Kapot moe maar gelukkig nog levend op bed.

Dinsdag 24 september, na 1 dagje werken alweer vrij. Nationale Braaidag. Dus je raad het al, wij gingen braaien. Heel lief waren we uitgenodigd door het hoofd van de Universiteit Hesta en haar man Frans om bij hun thuis te komen braaien. Om half 4 werden we opgehaald met 2 prachtige auto’s. Na 10 km rijden kwamen we aan bij Woodlands, het rijkere gedeelde van Bloem. Het heeft een soort camping ingang met slagbomen en vingerafdruk herkenning. Het is een heel groot stuk bewaakt woongebied met allemaal joekels van huizen. Het reuzachtige huis van Hesta en Frans, waar ze ook echt maar met z’n tweeën wonen is in 1 woord prachtig. Heel modern ingericht. Super grote keuken die overloop in de woonkamer met een prachtig uitzicht. De serre met ingebouwde braai kijkt ook uit op het zelfde prachtige uitzicht met zwembad. Super gezellige middag met ook nog een duik in het ijskoude water van het zwembad. Hesta en Frans verklaarden ons echt voor gek, domme hollanders. Ook komen we aankomden vrijdag in de plaatstelijke krant. Gewoon zonder verhaald, omdat we nederlandse studenten zijn. Dus werd er een foto van ons gemaakt. Pappagaai Pipi vond het allemaal maar wat te druk, al die aandacht. Super lekker gegeten en na heel veel prachtige verhalen van Frank (medemaker van de bekende film ‘the gods must be crazy’) werden we ook weer netjes thuis gebracht door de 2 gastvrije lieve mensen. Dus nee mensen, dat huis is niet van ons. Het is een 400.000 euro huis, dus net iets te duur voor onze arme studentjes. Maar voor die prijs vind je niet zo’n groot prachtig huis (4 slaapkamers en 4 badkamers) met dat uitzicht. Dus emigreer naar Afrika.

baaibaai- zwaaizwaai!

xxxx
Iris